Το έργο της Άντας Πετρανάκη Τα τάματα του Ζάντμαν ήταν η πρώτη εικαστική παρέμβαση που άνοιξε τον κύκλο του Project ΕΝΤΟΣ / ΕΚΤΟΣ: ένα project διαρκείας στη στοά της οδού Πανεπιστημίου 44. Επίσης παρουσιάστηκε στην Art Athina (Μάιος 2015), στην Bienalle “Praque Quadrennial of Performance Design and Space 2015” (18-28 Ιουνίου 2015) και στην Bienalle “Αθήνα 2015” (Οκτώβριος 2015).

Τα τάματα του Ζάντμαν είναι μία συλλογή απεικονίσεων ανθρώπινων βλεμμάτων που αναζητούν την ανταπόκριση στο βλέμμα του περαστικού θεατή. Στο μικρό, ημιφωτισμένο χώρο της στοάς, στήνεται μία εγκατάσταση όπου το ιδιωτικό αναμοχλεύεται με το δημόσιο και το οικείο συνυπάρχει με το απόκοσμο. Το έργο της Πετρανάκη εκκινεί από το διήγημα του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα E.T.A. Hoffman Der Sandmann –από το μύθο του κακού Αμμάνθρωπου που τα βράδια αρπάζει ως λάφυρο τα μάτια των ξάγρυπνων παιδιών– αλλά και από την οικειοποίηση αυτής της ιστορίας από τον Ζίγκμουντ Φρόιντ στο δοκίμιό του Το ανοίκειο, προκειμένου να μιλήσει για το μηχανισμό της απώθησης του τραύματος και της ακούσιας επανάληψης του φόβου ανάκλησής του. Τα βλέμματα της εγκατάστασης –συγκεντρωμένα και τακτοποιημένα στις προθήκες τους– μοιάζουν να φέρουν στην επιφάνεια ό,τι οφείλει να παραμείνει κρυφό, το φόβο της απώλειας ενός θησαυρού πολύτιμου και βαθιά προσωπικού. Αν και φαίνονται «παγιδευμένα» από κάποιον που καιροφυλακτούσε να τα αρπάξει, λειτουργούν ως «παράθυρα» περισυλλογής, αυτοπαρατήρησης και αυτοκριτικής. Διεκδικούν την προσοχή μας και μπορούν ευθύβολα να μας κοιτούν, επιζητώντας την αναμέτρησή μας με τον Άλλον, αλλά τελικά και με τον ίδιο μας τον εαυτό.