¨Απολογητικό¨
Ιούλιος 2020 -Γκαλερί Genesis

Εγκατάσταση. 
Διαστάσεις: μεταβλητές
Υλικά: Γραμματοκιβώτια, κορνίζες, ψηφιακές εκτυπώσεις, προσωπικό αρχειακό υλικό, κουβάρι, έπιπλα, γραφική ύλη

​

​

​

….Τα μωρά όμως δεν μιλάνε, οι ηλικιωμένοι γεμίζουν το χώρο περισσότερο με τη σιωπή παρά με τα λόγια και τα παιδιά δεν έχουν οργανώσει ακόμα για τις αφηρημένες έννοιες ένα λόγο διεκδίκησης, άποψης…

Και οι τρεις αυτές ομάδες/σύμβολα που επιλέγω ως «δοκίμια» στο «τρίπτυχο» Απολογητικό, λειτουργούν περισσότερο ή λιγότερο στη βάση της καρδιάς παρά του νου. Σε μια βάση που τείνουμε να ξεχάσουμε, να αποκοπούμε από αυτήν. Εγκλωβισμένοι στην αποκοπή της λογικής, συχνά, τόσο προσωπικά όσο και κοινωνικά, περιθωριοποιούμε τις ευάλωτες αυτές ομάδες, που υποφέρουν πιο πολύ, γιατί δεν τα καταφέρνουν στην διεκδίκηση.

Μήπως αυτό το «από λογούμαι» έχει να κάνει με το ότι έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να βλέπω το χρόνο, την ηλικία, τα βρέφη, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, δηλαδή την ανθρώπινη ζωή, μόνο μέσα από το πρίσμα της συνεισφοράς σ’ ένα ορθολογικό, ανταγωνιστικό σύστημα παραγωγικότητας, μισαλλοδοξίας, εγωισμού και όχι μέσα από το βαθύ βλέμμα της καρδιάς που προσδιορίζει την ουσία και το νόημα της ρίζας της ύπαρξής μας; Απολογούμαι που αποκόπηκα από την ουσία μου και την ουσία της αλληλεγγύης στο παγκόσμιο δέντρο της ανθρωπότητας.

Απολογούμαι, σε μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού, για να υπάρξω ουσιαστικά.

                                                                                                                                                                                                                            Ιούλιος  2020

  Άντα Πετρανάκη